Το μόνον της ζωής του ταξείδιον (2001)

Στα τέλη του δέκατου ένατου αιώνα, ο συγγραφέας Γεώργιος Βιζυηνός κλείνεται στο Δρομοκαίτειο ψυχιατρείο της Αθήνας. Λίγο νωρίτερα είχε ξεσπάσει το ερωτικό του πάθος για τη δωδεκάχρονη Μπετίνα. Ζώντας έγκλειστος προσπαθεί να θυμηθεί την παιδική του ηλικία στην Κωνσταντινούπολη και την Θράκη. Ταυτοχρόνως, ξαναδιαβάζει και το λογοτεχνικό του έργο που στηρίζεται σ’ αυτές τις μνήμες. Κυρίαρχο πρόσωπο των αναμνήσεων είναι ο πολύ ηλικιωμένος παππούς του. Ο συγγραφέας θυμάται την παιδική του ηλικία που έζησε στην Κωνσταντινούπολη και τη συνδέει με την παιδική ηλικία του ήρωά του διηγήματος. Το βίωμα, αλλά και η λογοτεχνική του επεξεργασία, μπλέκονται στο ταραγμένο του μυαλό. Ο παππούς ζει το ταξίδι μέσα από τα παραμύθια. Ποτέ στη ζωή του δεν κατάφερε να ταξιδέψει, εκτός από μία φορά. Μόνο ένα πραγματικό ταξίδι του επιτρέπει η ζωή, αυτό προς τον ουρανό.

Το Μόνον της ζωής του ταξείδιον είναι η τρίτη ταινία του Λάκη Παπαστάθη μέσα σε 20 χρόνια. Στο 42ο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης απέσπασε επτά βραβεία, ανάμεσά τους αυτό της καλύτερης ταινίας, καλύτερη φωτογραφία, σκηνογραφία, ήχος και μακιγιάζ. Πραγματικά εκπληκτικός είναι ο Ηλίας Λογοθέτης στο διπλό ρόλο του Βιζυηνού και του παππού.