Η πρώτη από τις δεκαπέντε επισκέψεις στο εργαστήριο του Γιώργου Ρόρρη Πότε ήταν; Στις τρεις ή στις πέντε; Σίγουρα στις αρχές Ιανουαρίου 2005. Ακόμα δεν είχαν τελειώσει καλά καλά οι γιορτές. Στο τηλέφωνο ο Γιώργος Ρόρρης. Πρωί πρωί. Πότε θα...
περισσότερα...Το ντοκιμαντέρ που συνοδεύει το αφιέρωμα του ΕΝΤΕΥΚΤΗΡΙΟΥ στον Μανόλη Αναγνωστάκη δεν θα ήταν δυνατό να πάρει αυτή τη μορφή αν δεν είχε προηγηθεί η μικρή, εκτός εμπορίου, έκδοση του ΥΓ την ίδια χρονιά. Ελάχιστες λέξεις σκορπισμένες σε μεγάλ...
περισσότερα...Στη μνήμη του Θα αναφερθώ σε μια κριτική του Νίκου Κολοβού που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Λέξη μετά το Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου του 1987 καθώς και σε μια συνάντησή μας λίγες εβδομάδες μετά. Πρέπει να θυμίσω πως τότε δεν υπήρχε η δυνατότ...
περισσότερα...Στο θέατρο Σκιών όταν ο Καραγκιόζης πάει να πιάσει δουλειά και τον ρωτάνε τι ξέρει να κάνει, απαντάει –μπαίνοντας προώρως στα χωράφια των ψυχαναλυτών- με το περίφημο “ξέρω εγώ τι ξέρω;”. Αυτό το εκ πρώτης όψεως παραδοξολόγημα είναι κατά τη γνώμη ...
περισσότερα...«Το φως κρατάει ως τις οχτώ. Έλα κατά τις τέσσερις για νά ’χουμε λίγες ώρες μπροστά μας» Ο Κώστας πέντε χρόνια μετά την αναχώρηση του Πάνου, σαν να μην παραδέχτηκε το θάνατό του. Ζούσε κάθε μέρα σαν να ήταν δίπλα του. Φρόντισε να ενοικιάσει το διαμέ...
περισσότερα...Ο ήλιος μαζεύει τις ημέρες μου γελώντας Μίλτος Σαχτούρης Θυμάμαι τον αξέχαστο εκδότη Φίλιππο Βλάχο τη μέρα που πέθανε ο Βάρναλης, στα τέλη του 1974. Είχε βγει στους δρόμους με ντουντούκα και παρότρυνε τον κόσμο να μπει στα βιβλιοπωλεία και να αγορά...
περισσότερα...