«…μια σκιά γυρεύει το χαμένο σώμα της»
«…μια σκιά γυρεύει το χαμένο σώμα της» Η σύμβαση του φιλμικού προσώπου Όταν γυρίζαμε τον Θεόφιλο δεν είχαμε την εντύπωση πως απέναντι από τον φακό ήταν ο αληθινός Θεόφιλος, ο Θεόφιλος του παρελθόντος και της ιστορίας, αλλά ο φιλμικός Θεόφιλος, αυ...
περισσότερα...
Η Λίνα στο ξεκίνημα
Ήταν ένα όμορφο ξανθό κορίτσι με γυαλιά γύρω στα είκοσι. Όταν γελούσε ένιωθες τη γλύκα ενός ευγενικού και ευαίσθητου παιδιού με καλή ανατροφή. Τότε που ήρθε να εργαστεί στη Cinetic, που στεγαζόταν στην οδό Ρεθύμνου 10 πίσω από το Aρχαιολογικό Mουσείο, σ...
περισσότερα...
Συνέντευξη στο περιοδικό «ΟΘΟΝΗ»
Στα πνευματικά και αισθητικά ζητήματα δεν υπάρχει εξέλιξη Ο Θεόφιλος, η δεύτερη μεγάλου μήκους ταινία του Λάκη Παπαστάθη, είναι μια ταινία εποχής. Στην Ελλάδα, η ταινία εποχής είναι ένα είδος παρεξηγημένο που - αδίκως - απωθεί. Κι όμως συγγενεύει ό...
περισσότερα...
Ο ΒΙΖΥΗΝΟΣ ΕΙΔΕ ΤΟΥΣ ΒΡΙΚΟΛΑΚΕΣ;
Βρικόλακες ξανά. Ο Αντώνης Αντύπας, που τόσα έχει προσφέρει στο θεατρόφιλο αθηναϊκό κοινό, και πέντε σπουδαίοι ηθοποιοί δοκιμάζονται ανεβάζοντας με μεγάλη επιτυχία το μεγαλοφυές έργο.
Βλέποντας την παράσταση, όταν μπήκε στη σκηνή ο Όσβαλντ, σκέ...
περισσότερα...
Η τραγωδία του καλοκαιριού
Μπορεί να υπάρξει σήμερα παράδοση Ροντήρη, Μινωτή ή Κουν χωρίς τους ίδιους;
Παράδοση σημαίνει «παραδίδομαι σε κάτι και αυτό με σώζει, με καθοδηγεί, μου δημιουργεί βεβαιότητες, με κάνει να επικοινωνώ με κοινά αποδεκτούς κώδικες. Ή ακόμη – κυρίως σ...
περισσότερα...
Θυμάμαι τα «ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΗ»
Τα «ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΗ» άρχισαν να γυρίζονται λίγο μετά τη θητεία μου ως βοηθός σκηνοθέτης στην ΕΥΔΟΚΙΑ του Δαμιανού. Ακριβέστερο θα ήταν να πω, λίγο μετά τη μαθητεία μου κοντά στο σκηνοθέτη Αλέξη Δαμιανό. Η προετοιμασία, το γύρισμα, τ...
περισσότερα...